Kurbanının altında, yeri kavuran kara bir sembol her şeyi alevlere boğuyor. Zebani Nasus avlanmaya çoktan başladı. Gölgelere bürülü karanlık eller, rakibini sarmalıyor; bir yandan bataklığa saplanmışçasına hareketlerini keserek. Kaçmak nafile.

Kederin gölgesi işte buraya düşer.

Avının başında dikiliyor efsanelerden çıkıp gelen karanlık, “Ben ecelinim” diye bir hırıltı duyuluyor.

Alevler kumların hiddetini körüklerken, Zebani Nasus’un omuzlukları coşku dolu ulumaların eşliğinde yere düşüyor. Ardından neler yaşanacağını gören ölüme razı olur.

İşte dünyan biter bu şekilde.

Zebani Nasus, yeni alevli parçacıkları, gölge efektleri ve ultisi esnasında beliren emsalsiz bir ikinci formun dâhil olduğu animasyonları ile Kumların Efendisi koleksiyonuna yeni ve daha karanlık bir destansı kostüm katıyor.